Mijn Spirituele Naam

Geheel onverwachts in 2012 kreeg ik, in een visioen, mijn spirituele naam Lonely Feather

Ik deed mee aan een zesdaagse van de Gewijde Reis. Hierin deed je 6 dagen lang een tal van mooie workshops waaronder ook Ayahuaska ceremonies.

In de eerste Ayahuaska ceremonie heb ik mijn leven als een hele mooie film aan mij voorbij zien gaan. Ik heb veel gejankt van vreugdevol verdriet bij belangrijke gebeurtenissen in mijn leven. Ik ervoer absolute gelukzaligheid in een zee van stilte. Onderwijl liepen er vliegen over mijn lippen en ogen. Nooit eerder heb ik een vlieg ervaren als een gelijkwaardig bewustzijn en heb ik verwonderd mogen aanschouwen hoe de vliegen in alle rust mijn tranen dronken.

De volgende dag deed ik mee aan trance dans waarbij je jezelf 400% geeft. Daarna kon ik bijkomen in iemands armen. Tijdens dit bijkomen, ik was in een trance, kreeg ik in een visioen. Er verscheen een Indiaan aan mij en ik zei: "Wat is mijn naam?". En hij antwoorde direct "Lonely Feather". Ik was behoorlijk van slag en wilde mijn naam niet accepteren op die dag en stopte de ervaring onbewust diep weg. Later op die dag realiseerde ik me dat pas en wist dat ik iets met die ervaring moest doen.

In de 2e Ayahuaska ceremonie de volgende dag ervoer ik met mijn ogen dicht, als een prachtige visuele animatiefilm, het nulpuntveld, het niets waar alles uit ontstaat, als een oneindig potentieel van mogelijkheden. Nu weet ik waarom de onderwaterwereld zo prachtig is. Met mijn ogen geopend zag ik dat de meesten het juk als een zware steen met zich meedragen en als ze de moed konden opbrengen die steen los te laten hoe wonderschoon het leven dan is.

Het heeft nog wel een tijdje geduurd om mijn spirituele naam te kunnen omarmen. Jaren later kreeg ik van iemand te horen dat ik in een vorig leven iets met de Hopi indianen van doen had. Toen werd de wens geboren een keer naar de Hopi's toe te gaan. In 2019 kwam er die mogelijkheid met hele mooie niet geplande ontmoetingen en gebeurtenissen als gevolg. Op een heilige plek, een oud verlaten Hopi dorp 'Walpi', voelde ik dat ik thuis kwam in mijzelf. Dat was een heel intens en emotioneel moment.