De herfst is al weer in aantocht en sinds mijn laatste schrijven zijn er weer 4 maanden omgevlogen. Er is veel gebeurd. Heb met hulp van verschillende lieve mensen heb ik een heel mooi tuinhuisje met buitenkeuken neergezet waarin ik mijn gereedschappen en spulletjes kan opbergen. Mijn mooie sedum dak heb ik te danken aan Jitske van wie ik het zomaar kreeg.
Een zonnepaneel aan de rand van het bos voorziet mijn Yurt nu van energie. Daarnaast hebben we ook een mooi hek van eikentakken gemaakt om mijn tuintje en een houthok waarin ik het sprokkelhout voor de kachel kan opslaan.
Mijn tuin heeft zoals verwacht te kampen met een tekort aan licht waardoor mijn groenten het niet goed doen. Mede daarom heb ik besloten me meer te gaan verdiepen in wilde planten. Heb hierdoor hele leuke dingen ontdekt. De Reuze Springbalsemien is bijvoorbeeld in zijn geheel eetbaar en de zaden die er letterlijk uitspringen zijn ongelofelijk lekker. Ook blijken brandnetelzaadjes heel gezond en makkelijk te oogsten en kun je van het zaad van veld en krulzuring meel maken.
Op deze mooie rustige plek ben ik ook heel wat innerlijke onrust tegen gekomen. In dat contrast kon ik soms de schoonheid van de plek niet meer zien, tot anderen mij er aan herinnerden. Ik was me eerst niet bewust van deze onrust. Ik was de onrust, zeg maar. Nadat ik er langzaam bewust van werd merkte ik dat ik niet meer aan het mediteren was en dat ik ook geen inspirerende teksten meer las of gesprekken had. Ik werd me bewust dat mijn oude patronen weer de overhand hadden als zijnde een diep uitgesleten karrenspoor waar je makkelijk weer in beland als je niet op let.
Ik ben weer gaan mediteren en Pamela Kribbe gaan lezen die hele mooie teksten channelt. 1 ervan is ‘Omgaan met emoties‘. Deze teksten zijn heel helend en herinnerend voor mij. Vind het nog steeds niet makkelijk om mijn emoties te voelen en gewoonweg mee te zijn. Nog steeds de neiging om ze subtiel weg te stoppen. Gaandeweg krijg ik er wel steeds meer bewustzijn op en dat is fijn.
Nu mijn energiepeil weer hoger wordt heb ik besloten om een aantal meewerk bijeenkomsten te organiseren. Dit is dubbel want ik vind het ook nog steeds eng, maar het is ook een wens om een mooie groepsenergie te creëren waarbij de praatstok een belangrijk onderdeel vormt. In mijn workshops van vorig jaar heb ik hier voor het eerst van mogen proeven.
Aanleiding om de bijeenkomsten te organiseren is het maken van een viltdoek voor mijn Yurt. Dit is een grote klus en dat kan ik niet alleen. 2 vliegen in 1 klap dus. In drie dagen gaan we naast het vilten allerlei inspirerende en leuke dingen gaan doen. Wilde planten verzamelen voor het eten, delen met de praatstok, lekker eten, dansen en muziek maken. Kortom een fijn samen zijn met mooie mensen. Een uitnodiging hiervoor verschijnt ook nog op de website.
2 reacties
Herkenbaar maar weet niet te veranderen. Innerlijke onrust en gemis
Hoi Anneke, Pamela kribbe schrijft er hele mooie dingen over. Lieve groet. Louis.